
Het verhaal begint hier…
Bart en Rien stappen in het verhaal van vader/grootvader Raymond Houwen die in mei 1940 per fiets, met zijn broer André en nog 12 andere schoolmakkers, van Oostende aan de Belgische kust naar het Franse Limoges reed om zich daar aan te sluiten bij de Belgische strijdkrachten die het zouden opnemen tegen het machtige leger van het Derde Rijk in hun bezette vaderland.

Mijn vader was 18 in mei 1940.
Als student was hij niet gemobiliseerd. De Duitsers veroverden België veel sneller dan voorzien zodat op 16 mei 1940 alle mannen tussen 16 en 35 jaar oud zich in de rekruteringscentra in Frankrijk moesten melden voor het vaderland. Samen met zijn broer en 12 andere vrienden, allen studenten, vertrokken ze in Oostende per fiets op weg voor de belevenis van hun leven.
Die tocht tussen plicht en vlucht wilde ik samen met mijn zoon, Rien, herbeleven. Op basis van een twintig pagina’s tellende tekst die vader schreef toen hij 82 jaar oud was reden we in juni 2024 met onze Vespa’s zijn belevenis achterna. Het werd ook voor ons een bewogen ervaring. Deze ervaring willen we met u delen…
Om een onderscheid te maken tussen mijn tekst en de oorspronkelijke tekst van mijn vader zal zijn tekst in een andere typografie weergegeven worden dan de mijne. Ook de voetnoten zijn van mijn hand.
Ik hoop dat u met ons meegeniet van dit onwaarschijnlijke familieverhaal!

Bart Houwen
Leffinge, winter 2024
Hoofdstuk 1: De voorbereiding.
Van idee tot roadtrip met de Vespa: wat kwam erbij kijken?
Ondanks Barts ervaring met het organiseren van meerdaagse Vespareizen was dit toch van een andere orde. Zouden de locaties uit de tekst van zijn vader nog steeds bestaan? Waren ze toegankelijk? En waar precies waren ze gelegen?
Hoofdstuk 2: De oorlogsdagen.
De Duitse bezetting door de ogen van een achttienjarige.
Raymond, André en hun kompanen worden geconfronteerd met de gevolgen van de bezetting door Nazi-Duitsland. Hoe zag die er uit door hun ogen en wat vinden Bart en Rien daar nog van terug in het landschap van 2024?
Hoofdstuk 3: De reisdagen.
Per fiets of met de Vespa van Oostende naar Limoges: een heel avontuur.
14 jonge snaken vluchten per fiets naar het verre Limoges. 84 jaar later reizen hun nazaten hen achterna met de Vespa. In beide gevallen een ontdekkingsreis.
Hoofdstuk 4: Reisverhalen.
Onderweg ontdekken onze reizigers het echte Frankrijk.
Beide vespisten reizen in het spoor van de 14 velo’s. Een reis die heel wat verhalen oplevert.
Hoofdstuk 5: Nabeschouwing.
Bart en Rien blikken terug op hun vele ervaringen onderweg, en op elkaar.
Dit was de eerste Vespareis die Rien en Bart samen maakten. Is het initiatief voor herhaling vatbaar? En, vooral: hebben ze gevonden wat ze dachten te zullen vinden? Een terugblik op “de rit van opa”.
Raymond
07/05/22 – 02/12/08
Raymond Houwen
De grootvader en schrijver van het oorspronkelijke verhaal over de vlucht naar Limoges
André
08/04/20 – 29/10/86
André Houwen
De oudere broer van Raymond vluchtte mee naar Limoges
Bart
26/02/60
Bart Houwen
De zoon van Raymond stapte in het verhaal van zijn vader en deed de rit over per Vespa in 2024
Rien
04/08/84
Rien Houwen
De zoon van Bart reed samen met zijn vader per Vespa van Oostende naar Limoges
Op tocht…
Video: Anders kamperen
De drukke eerste dag zorgt ervoor dat we omstreeks 22 uur aan onze warme maaltijd op reis kunnen beginnen. De traditie gebiedt: balletjes in tomatensaus. We ‘lenen’ even wat tafels en stoelen van de afwezige buren en trekken verder onze plan. Zelf een tent zonder haringen, dat lossen we wel op. Een ontbijt op de camping in Aix- sur-Vienne: dat is meer dan wat droog brood met confituur: wentelteefjes, wat moet een mens nog meer……
Video: Creatief
Als het blijf regenen, moet een mens creatief zijn om kledij te drogen en comfort te hebben. De middaglunch kunnen we onder een afdak organiseren: zowat alles wordt zowaar gebruikt om comfort te bereiken. Een maaltijd op onze voorlaatste camping: ook hier streven we naar optimaal comfort. Als je nauwelijks materiaal hebt, ook daarvoor moet je inventief zijn….
Video: Historische plaatsen
U ziet een overzicht van plaatsen die voor de studenten cruciaal waren. Op de heenreis Pont de l’ Arche: hier werd hun plicht een vlucht na een nachtelijke exodus. Op de terugweg in Vierzon stonden ze oog in oog met de Duisters en weerstonden ze een kruisverhoor. En nabij Parijs bij het terugkeren gaf het kasteel van Versailles een troosteloze indruk. Ze droomden om er ooit terug te keren. Tussendoor is er verder Oradour-sur-Glane: het idyllische dorp uit 1940 dat later in de oorlog herschapen werd tot een nachtmerrie….
Video: Onderweg
We zijn letterlijk onderweg en volgen getrouw het volledige traject als op 17 mei 1940: de start aan Petit Paris, de doortocht in Leffinge en het eerste incident, de hoeve Butaye in Beveren-aan-de-IJzer, en verder Cassel. Vervolgens het traject en staan we voor de kiosk van Abbevoille waar het historisch bloedbad van plaatsvond, de dag na hun doortocht in 1940. En dan was er de regen die dé spelbreker van onze reis werd……
Video: Slaapplaatsen van toen
Na een zoektocht en bij toevalligheid vinden we het Grootseminarie van Orléans. De studenten konden er drie dagen van wat comfort genieten. En dan het paradepaardje: het kasteel van Coyol, dé verblijfplaats van de studenten voor ruim twee maanden. Het kasteel, dat zie je zo, is niet zoveel veranderd als in 1940……